MASALSIZ...

Her çocuk biraz ben şimdi;
Öncesiz,
Sonrasız,
Zamansız ...

Hafızasının tozlu sayfalarını çevirdi

şeker rengi şarkılarını aradı,

hanımeli kokan düşlerinin arasında

ipten bir salıncakta uyuyakalınca

çocukluğu açılmıştı gözleri masallara
Hiçbir masalın son cümlesine yetişemedi çocuk,

koştu - yoruldu...
Pas tutmuştu beklemekten,

açamadı diline vurulan kilidi,

eksik melodilerde asılı duran sol anahtarı yoktu...

geri dönecek bir yeri

nereden geldiğini bilmeyen sessizliğin
Masalın orta yerinden kaçamadı çocuk sus pus ...
Süpürüp halıların altına gizledi

hiçbir çöplüğe yakıştıramadığı korkularını

kaybetti repliklerini;

doğaçlama bir masalda askıda duyguları

ne bulduysa geçirdi yüreğine,

büyük durdu kimi ya da uymadı.
Bir masalın son cümlesinden kaçtı çocuk sayamadı;

Gökten kaç elma düştü ?
Her çocuk biraz ben şimdi;

Dünsüz, yarınsız, masalsız...
*ALINTI*