1.4.08

BABAYA ŞOK...



Adam oğlunun odasının önünden geçerken hayretle bakakaldı.
Yatağı güzelce toplanmıştı
ve odası hiç olmadığı kadar derli toplu görünüyordu.
Sonra adam yastığın üzerine bırakılmış mektup zarfını fark etti.
Üzerinde -Babama- yazıyordu.
Aklından geçen bin bir kötü düşünceyle mektup zarfını açtı
ve titreyen elleriyle mektubu okudu:
Sevgili baba; Sana bu satırları derin bir pişmanlık
ve üzüntü içinde yazıyorum.
Kız arkadaşımla kaçmak zorundaydım çünkü
seni ve annemi yaşanacak rezaletten uzak tutmak istedim.
Gerçek tutku ve aşkı ben Joan'la buldum ve o öyle tatlı ki anlatamam…
Şunu biliyordum siz onun
vücudunun her yerine taktığı küpeleri,
derisine işlettiği dövmeleri, kendine has o çılgın giyim tarzını
asla ama asla onaylamayacaktınız
ve tabi benden çok büyük olmasıda bir sorundu.
Fakat benim için bunlar değildi gerçek tutku ve gerçek aşk…
Baba Joan hamile!
Joan'ın dediğine göre çok mutlu olacağız.
Ormanda kendine ait bir karavanı
ve tüm kış yetecek kadar da yakacağı var.
Bir sürü çocuğa sahip olma düşüncesi rüyalarımızı süslüyor.
Joan benim gözlerimi esrar gerçeğine açtı ve artık biliyorum ki
esrar kimseye zarar vermez.
Esrar yetiştirecek ve insanlara pazarlayacağız
ve yine bu sayede ihtiyacımız olan kokoin ve ekstaziye ulaşacağız.
Artık tam anlamıyla bilime yalvarıyoruz dualar ediyoruz
şu AIDSin çaresi bulunsun ve Joan sağlığına kavuşsun diye..
O kesinlikle iyileşmeyi hakediyor.
Endişelenmeyi bırak baba,
ben 15 yaşındayım
ve kendi başımın çaresine bakabilirim.
Eminim birgün geri döneceğiz
ve sen kendi torunlarını tanıyacak, seveceksin.
Oğlun Cihad.
NOT:
Baba yazdığım mektubun tek kelimesi bile doğru değil.
Ben Mehmet'lerdeyim.
Sadece sana; masamın üzerinde seni bekleyen karneden
daha kötü şeylerin olduğunu hatırlatmak istedim.